بررسـی الگوهای پیشروی و پسروی رودخانه‌ی بشار بر اساس تصاویر ماهواره‌ای، عکس‌های هوایی و مطالعات زمینی

فرسایش کناره­ای یکی از منابع اصلی رسوب‌گذاری در بسیاری از رودخانه­های جهان است. هدف از این مطالعه، شناسایی بازه­های فرسایش­پذیر در رودخانه­ی بشار بوده است. در این راستا الگوهای پیشروی و پسروی رودخانه­ی بشار با استفاده از تصاویر ماهواره­ای، عکس­های هوایی و نقشه­های توپوگرافی در یک دوره­ی 40 ساله مورد بررسی قرار گرفت. بعد از ایجاد پایگاه اطلاعاتی رودخانه­ی بشار، اقدام به رقومی­سازی خط کناری رودخانه در سال­های مختلف گردید. سپس با مقایسه تغییرات متوالی در خط کناری رودخانه، میزان پیشروی و پسروی کناری تعیین گردید. به علت تأثیر­گذاری دبی و زمین­شناسی بر الگوهای فوق اثرات این عوامل نیز بررسی شد. به ­منظور بررسی صحت نتایج اقدام به بررسی میدانی بازه­های فرسایش­پذیر گردید. نتایج حاکی از تغییر الگوهای پیشروی و پسروی از سال 1994 تاکنون بوده است. بیشترین میزان پیشروی و پسروی در طی دوره‌های مورد بررسی به ترتیب به میزان 7/4 هکتار در سال در 1975-1984 و 8 هکتار در سال در دوره­ی 1984-1990 مشاهده شده است. کمترین میزان پیشروی و پسروی به ترتیب در دوره‌های زمانی 2008-2011 به میزان 6/2 و 3/2 هکتار در سال محاسبه‌ شده است. بررسی نسبت پیشروی و پسروی در بازه‌های مورد بررسی رودخانه­ی بشار نشان داد که بازه­ی پنجم و دوم به ترتیب به میزان 9/6 و 4/6  هکتار در سال بیشترین نسبت پیشروی و بازه­های دوم و پنجم به ترتیب به میزان 7/6 و 5/6 هکتار در سال بیشترین نسبت پسروی را داشته­اند. ضریب همبستگی بین نسبت پیشروی و پسروی با دبی متوسط سالانه به ترتیب به میزان 54/0 و 44/0 مشاهده شده است.